In het kader van de Toekomstvisie 2035 vertelt Wim van der Toorn, schoolleider van CBS De Wegwijzer in Nederhemert, over zijn visie op de toekomst van Zaltbommel in 2035. Hoe houden we onze dorpen leefbaar en zorgen we voor goed onderwijs en voorzieningen? Welke uitdagingen liggen op ons pad?
Wat is uw toekomstdroom voor de gemeente Zaltbommel in 2035?
Wim van der Toorn hoopt dat over vijftien jaar alle scholen in de gemeente zijn vernieuwd en klaarstaan om de komende vijftig jaar goed onderwijs te bieden. Voor hem is het essentieel dat niet alleen de stad, maar juist ook de dorpen in de gemeente sterke, leefbare kernen blijven met voorzieningen zoals winkels, scholen en dorpshuizen. Het behoud van deze voorzieningen ziet hij als onmisbaar om te voorkomen dat dorpen leegstromen en hun vitaliteit verliezen. Tegelijkertijd vindt Wim dat Zaltbommel zich niet te veel moet richten op grote stedelijke ambities die vooral voor de stad zelf zijn, als dat ten koste gaat van de leefbaarheid van de dorpen. “Het gaat erom een realistische en evenwichtige toekomstvisie te ontwikkelen waarbij het geld wordt besteed waar het echt nodig is,” zegt Wim.
Hoe kan u of uw organisatie de realisatie van die toekomstdroom bevorderen?
Vanuit zijn rol binnen het onderwijs werkt Wim concreet aan de realisatie van die droom. Zo is hij betrokken bij de plannen voor een nieuw schoolgebouw in Nederhemert, dat rond 2030 klaar moet zijn om alle kinderen uit het dorp en de omgeving goed en stabiel onderwijs te kunnen bieden. Hij benadrukt dat het behoud van kleine scholen in de dorpen cruciaal is voor de leefbaarheid: “Zonder een school trekt een dorp gezinnen weg en verdwijnt het leven langzaam.” Daarom pleit hij ervoor dat de gemeente extra inzet op het behouden en versterken van deze kleine onderwijsvoorzieningen, ook als dat betekent dat daar iets meer geld in moet worden geïnvesteerd.
Met welke uitdagingen heeft de gemeente Zaltbommel te kampen richting 2035?
Volgens Wim zijn er verschillende grote uitdagingen voor de gemeente. De verouderde schoolgebouwen vragen om flinke investeringen, wat financieel een grote opgave is. Daarnaast is er een tekort aan betaalbare woningen voor de eigen inwoners, waardoor wachtlijsten lang zijn en veel mensen geen passende woning kunnen vinden. Ook de bereikbaarheid van de kleinere dorpen baart hem zorgen; het openbaar vervoer rijdt weinig, vooral ’s avonds, wat deelname aan het sociale en culturele leven bemoeilijkt. Tot slot vraagt ook de opvang van o.a. statushouders en asielzoekers blijvende aandacht, maar Wim benadrukt dat dit niet ten koste mag gaan van de basisvoorzieningen voor de huidige inwoners.
Met zijn visie draagt Wim het stokje van de toekomstestafette over aan Cornelis Bouman, een bevlogen dorpsbewoner die zich inzet voor de leefbaarheid van zijn dorp. Cornelis Bouman laat zien dat de toekomst van Zaltbommel een gezamenlijke verantwoordelijkheid is, waarover u meer kunt lezen in de volgende Toekomstestafette blogpost.