Het zilveren verhaal van Tonnie Keinemans
Met toewijding en plezier verzorgt Tonnie Keinemans al 25 jaar de was van de bewoners bij zorgcentrum 't Slot in Gameren. Een jubileum om bij stil te staan! Een spontane suggestie van een collega leidde tot haar deelname aan deze rubriek. ‘’Ik kende de zilveren verhalen nog niet, maar het leek me gelijk leuk om mee te doen’, vertelt Tonnie. Haar verhaal biedt een mooi inkijkje in wat ze tijdens haar jarenlange dienstverband zoal heeft meegemaakt bij ‘t Slot. Een verhaal over veranderingen in de zorg, maar vooral over toewijding.
Dagelijkse taken
Voor Tonnie starten haar werkdagen altijd om half tien. Wassen, strijken, vouwen – het behoort allemaal tot haar takenpakket. Haar inzet is duidelijk zichtbaar in de zorg die ze draagt voor schone, gestreken kleding. "Ik haal er voldoening uit dat ik alle bewoners voorzie van schone kleding," vertelt ze. Bewoners mogen overigens zelf bepalen wie de was verzorgt. Ze mogen dit ook door familie laten doen. Tonnie merkt hier wel een verschil in met vroeger: “We merken de afgelopen jaren dat steeds meer familie ervoor kiest om de was door ons te laten doen. Iedereen werkt ook. Wij krijgen het daardoor wel drukker, maar dat is prima.”
Baas over de was
Wat Tonnie extra waardeert in haar werk is de zelfstandigheid en flexibiliteit. Als een soort 'eigen baasje' kan ze zelf bepalen hoe ze het werk verdeelt over de dag. Vanwege gezondheidsproblemen een aantal jaar terug leerde Tonnie zichzelf aan om zittend de was te strijken en op te vouwen. Dankbaar dat ze het werk op haar manier kan uitvoeren: "Als ik dit werk niet had, dan had ik waarschijnlijk thuis gezeten," erkent Tonnie. Toch is wassen niet altijd haar hobby geweest. “Heel vaak hoor ik: dat je daar zin in hebt, de hele dag achter die strijkplank! Ik had er vroeger thuis ook altijd een hekel aan. Maar toen kwam ik er toch wel achter dat er ook veel voordelen aan zitten, zeker gezien mijn gezondheid.”
Veranderingen bij 't Slot
In 2009 was de opening van het nieuwe zorgcentrum ’t Slot. Het voormalig bejaardenhuis veranderde in een zorgcentrum met afdelingen somatiek en verpleegafdelingen. Tonnie herinnert zich dat het niet meteen voelde als ‘thuis’. “Het kwam wat steriel en kil over. Maar de sfeer is warmer en gezelliger geworden.” De gesloten afdeling werd bijvoorbeeld omgetoverd tot een 'open leefcirkel', waar bewoners met dementie vrij kunnen rondlopen. En er kwam een prachtige beleeftuin tot stand door giften. Tonnie ziet dat er veel ten gunste van de bewoners is veranderd: “Ondanks de efficiëntere aanpak van tegenwoordig wordt er veel meer rekening gehouden met de wensen van de bewoners. Willen ze helpen met koken dan kan dat. En er worden veel activiteiten georganiseerd, zoals de zomer- en de wintermarkt. We hebben hier heel veel vrijwilligers. Daar mogen we dankbaar voor zijn.”
Tonnie Keinemans in de waskamer van 't Slot. (Beeld Wendelmoet van der Gugten)