Zilveren verhalen uit 25 jaar gemeente Zaltbommel

Gemeente Zaltbommel bestaat 25 jaar! Het hele jaar door vertellen we het 'zilveren' verhaal van iemand uit onze bruisende gemeenschap. Deze week staat het verhaal van Andrea Haubrich centraal.

Het Zilveren verhaal van Andrea Haubrich

Andrea werkt al 25 jaar als pontbaas. In januari 1999 werd zij exploitant van de veerdienst in Brakel en Aalst. En tegenwoordig is zij nog steeds betrokken als bedrijfsleider bij de veerdienst Riveer. "Het is een baan waarin ik veel mensen ontmoet, van forenzen tot toeristen. Ik zie mijn werk niet alleen als het simpelweg overzetten van passagiers, maar als een belangrijke schakel in hun dagelijkse leven en in de mobiliteit van de regio."

De veranderende rol van pontbaas

Toen Andrea 25 jaar geleden begon, was het vak van pontbaas heel anders dan nu. "Vroeger was ik vooral bezig met het bedienen van de pont en de veiligheid van passagiers. Tegenwoordig komen daar technologische vernieuwingen bij, zoals elektrische ponten en automatische systemen," legt Andrea uit. Ook de administratieve kant is flink uitgebreid. "Waar ik vroeger vaak alleen werkte, heb ik nu een heel team om me heen. En met de toename van verbindingen is ook de 'papierwinkel' flink gegroeid."
Duurzaamheid speelt ook een steeds grotere rol in haar werk. "De komst van elektrische vaartuigen en schonere energiebronnen biedt nieuwe mogelijkheden. Een veerdienst is een perfecte proeftuin voor alternatieve energie en dat zie ik als een stap in de juiste richting.”

Een glimlach aan boord

Het mooiste aan haar werk? "Zonder twijfel de diversiteit aan mensen die ik ontmoet," zegt Andrea. "Van vaste klanten tot toeristen die de regio willen verkennen, iedereen heeft zijn eigen verhaal. Die korte momenten van contact maken het werk speciaal, vooral als je een glimlach op iemands gezicht kunt toveren. Het samenwerken met collega's en zakelijke contacten maakt het werk bovendien uitdagend en leuk."

Mooie momenten

Als pontbaas heeft Andrea veel meegemaakt. "Elke dag is anders. Je maakt mooie momenten mee, zoals gezinnen die een dagje uit gaan, maar ook zware dagen wanneer mensen verdrietig zijn. Het team waarmee je samenwerkt maakt dan het verschil. We steunen elkaar en zorgen ervoor dat de pont veilig en op tijd blijft varen." Een bijzonder hoogtepunt in haar carrière was de doop van de Brakel II die uiteindelijk op 1 januari 2010 in gebruik werd genomen. "Dat moment blijft me altijd bij," herinnert Andrea zich. "Het oude veer had 52 jaar dienstgedaan, en dat we het konden vervangen voor een gloednieuw exemplaar was een mijlpaal."

Pak de pont!

Andrea heeft tot slot nog een duidelijke boodschap voor de toekomst: "Veren zijn in Nederland ontzettend belangrijk en die moeten blijven bestaan. Nederland is een waterland, en veren horen bij ons landschap. Het vervoer over water wordt in Nederland te weinig benut. Terwijl het juist een oplossing kan zijn voor de drukte op de wegen. Dus, rij niet rond, maar pak de pont, want de juiste weg gaat nu eenmaal over water!"

(Andrea Haubrich voor 'haar' pont. Beeld: Wendelmoet van der Gugten)

Het zilveren verhaal van...